Junkers Ju 87: cazatanques e aviĆ³n de ataque nocturno parte 4
Equipamento militar

Junkers Ju 87: cazatanques e aviĆ³n de ataque nocturno parte 4

Ju 87 G-1 listo para o despegue, aos mandos de Hptm. Hans-Ulrich Rudel; 5 de xullo de 1943

O primeiro aviĆ³n Junkers Ju 87 G-1 equipado con canĆ³ns Flak 18 de 37 mm entrou en servizo con III./St.G 2 en maio de 1943. Nese momento, o escuadrĆ³n estaba estacionado no aerĆ³dromo Kerch 4 en Crimea. A principal tarefa dos "Pieces" foi a loita contra asaltos anfibios desembarcados na retagarda das tropas alemĆ”s no Kuban. Os rusos utilizaron flotas de pequenas embarcaciĆ³ns para este fin.

Hauptmann Hans-Ulrich Rudel probou contra eles un dos aviĆ³ns Ju 87 G-1:

Todos os dĆ­as, dende o amencer ata o anoitecer, camiƱamos sobre a auga e os xuncos na procura de barcos. Ivan monta en pequenas canoas primitivas, raramente se ven barcos a motor. Os barcos pequenos poden albergar de cinco a sete persoas, os barcos mĆ”is grandes poden albergar ata vinte soldados. Non usamos a nosa municiĆ³n especial antitanque, non necesita unha gran forza de perforaciĆ³n, senĆ³n un gran nĆŗmero de fragmentos despois de golpear a vaina de madeira, para que poidas destruĆ­r o barco o mĆ”is rĆ”pido posible. O mĆ”is prĆ”ctico Ć© a habitual municiĆ³n antiaĆ©rea co fusible axeitado. Todo o que flota na auga xa estĆ” perdido. As perdas dos barcos de IvĆ”n deben ser graves: en poucos dĆ­as destruĆ­n eu mesmo mĆ”is de 70 delas.

As operaciĆ³ns exitosas contra a lancha de desembarco soviĆ©tica foron filmadas cunha cĆ”mara automĆ”tica colocada baixo a Ć” do Stukov e mostrĆ”ronse en todos os cines alemĆ”ns como un extracto da crĆ³nica da Revista semanal alemĆ” 2.

O primeiro dĆ­a da OperaciĆ³n Citadel, o 5 de xullo de 1943, o Ju 87 G-1 fixo o seu debut en combate contra vehĆ­culos blindados soviĆ©ticos. Estes aviĆ³ns pertencĆ­an ao 10 (Pz)/St.G 2 ao mando de Hptm. Rudel:

A visiĆ³n dunha enorme masa de tanques lĆ©mbrame ao meu coche con armas da unidade experimental, que trouxen de Crimea. En vista dun nĆŗmero tan grande de tanques inimigos, poderĆ­a ser probado. AĆ­nda que a artillerĆ­a antiaĆ©rea ao redor das unidades blindadas soviĆ©ticas Ć© moi forte, repito para min mesmo que as nosas tropas estĆ”n a unha distancia de 1200 a 1800 metros do inimigo, polo que se non caio como unha pedra inmediatamente despois de golpear o anti- mĆ­siles de aviĆ³ns do foguete, sempre serĆ” posible achegar o vehĆ­culo destrozado aos nosos tanques. AsĆ­ que o primeiro escuadrĆ³n de bombardeiros segue o meu Ćŗnico aviĆ³n de canĆ³ns. Probaremos pronto!

Durante a primeira acciĆ³n, catro tanques estalarĆ­an por poderosos golpes dos meus canĆ³ns, e Ć” noite terĆ­a destruĆ­do doce deles. Todos nĆ³s estamos apoderados por algĆŗn tipo de paixĆ³n de caza, relacionada co feito de que con cada tanque destruĆ­do aforramos moito sangue alemĆ”n.

Nos dĆ­as seguintes, o escuadrĆ³n logra numerosos Ć©xitos, desenvolvendo lentamente tĆ”cticas para atacar tanques. AsĆ­ Ć© como un dos seus creadores, Hptm. Rudel:

MergullĆ”monos en colosos de aceiro, Ć”s veces por detrĆ”s, outras desde o lado. O Ć”ngulo de descenso non Ć© demasiado pronunciado para estar preto do chan e non parar o planeador Ć” saĆ­da. Se isto ocorrese, evitar unha colisiĆ³n co chan con todas as consecuencias perigosas resultantes serĆ­a case imposible. Sempre debemos tentar golpear o tanque nos seus puntos mĆ”is dĆ©biles. A fronte de calquera tanque Ć© sempre o punto mĆ”is forte, polo que cada tanque tenta chocar co inimigo que estĆ” diante. Os lados son mĆ”is dĆ©biles. Pero o lugar mĆ”is favorable para un ataque Ć© a retagarda. O motor atĆ³pase alĆ­, e a necesidade de garantir un arrefriamento adecuado desta fonte de enerxĆ­a permite o uso sĆ³ de placas de blindaxe finas. Para mellorar aĆ­nda mĆ”is o efecto de arrefriamento, esta placa ten grandes buratos. Disparar alĆ­ un tanque paga a pena, porque sempre hai combustible no motor. Un tanque cun motor en marcha Ć© fĆ”cil de detectar dende o aire polo fume azul do escape. O combustible e as municiĆ³ns almacĆ©nanse nos lados do tanque. Non obstante, a armadura alĆ­ Ć© mĆ”is forte que na parte traseira.

O uso de combate do Ju 87 G-1 en xullo e agosto de 1943 demostrou que, a pesar da velocidade relativamente baixa, estes vehĆ­culos son os mĆ”is axeitados para destruĆ­r tanques. Como resultado, formĆ”ronse catro escuadrĆ³ns de cazacarros: 10.(Pz)/St.G(SG)1, 10.(Pz)/St.G(SG)2, 10.(Pz)/St.G(SG) ) ) 3 e 10. (Pz) /St.G (SG) 77.

O 17 de xuƱo de 1943 fĆ³rmase o 10 (Pz) / St.G1 que, tras ser rebautizado o 18 de outubro de 1943 polo 10 (Pz) / SG 1, operou en febreiro e marzo de 1944 desde o aerĆ³dromo de Orsha. Estaba directamente subordinada Ć” 1a DivisiĆ³n de AviaciĆ³n. En maio de 1944, o escuadrĆ³n foi trasladado a Biala Podlaska, onde tamĆ©n estaban estacionados Stab e I./SG 1. No verĆ”n, o escuadrĆ³n operaba desde o territorio de Lituania, desde os aerĆ³dromos de Kaunas e Dubno e no outono de 1944 desde as proximidades de Tylzha. Desde novembro, o seu aeroporto base Ć© Shippenbeil, situado ao sueste de Kƶnigsberg. A escuadra foi disolta o 7 de xaneiro de 1945 e incluĆ­da na I. (Pz) / SG 9 escuadra.

O 10.(Pz)/SG 2 mencionado anteriormente loitaron contra os tanques soviĆ©ticos no Dnieper no outono de 1943. A principios de 1944, apoiou Ć”s unidades da 5ĀŖ DivisiĆ³n Panzer da Waffen SS "Viking" ao romper o cerco preto de Cherkassy. O escuadrĆ³n operaba entĆ³n desde os aerĆ³dromos de Pervomaisk, Uman e Raukhovka. O 29 de marzo, Hptm recibiu a Cruz AlemĆ” de Ouro polo seu excelente servizo na loita contra os tanques soviĆ©ticos. Hans-Herbert Tinel. En abril de 1944, a unidade operaba desde o aerĆ³dromo de Iasi. A difĆ­cil situaciĆ³n na secciĆ³n media da fronte oriental levou a que en xullo se trasladasen parte ao territorio de Polonia (aeroportos de Yaroslavice, Zamosc e Mielec), e despois a Prusia Oriental (Insterburg). En agosto de 1944 o actual xefe de escuadra Hptm. Helmut Schubel. O tenente Anton Korol, que rexistrou a destruciĆ³n de 87 tanques soviĆ©ticos en poucos meses.

Neste momento, estase creando unha lenda sobre o maior as do Stukavaffe, que foi Oberst Hans-Ulrich Rudel. AlĆ” polo verĆ”n de 1943, durante os combates na secciĆ³n media da Fronte Oriental, o 24 de xullo, Rudel fixo 1200 saĆ­das, dĆŗas semanas despois, o 12 de agosto, 1300 saĆ­das. O 18 de setembro foi nomeado comandante do III./St.G 2 "Immelmann". O 9 de outubro, realiza 1500 saĆ­das, despois completou a destruciĆ³n de 60 tanques soviĆ©ticos, o 30 de outubro, Rudel informa sobre a destruciĆ³n de 100 tanques inimigos, o 25 de novembro de 1943, no rango de soldado 42 das forzas armadas alemĆ”s, foi galardoado coas Espadas de Folla de Carballo da Cruz de Cabaleiro.

En xaneiro de 1944, o escuadrĆ³n baixo o seu mando logrou numerosos Ć©xitos durante a batalla de Kirovgrad. Do 7 ao 10 de xaneiro, Rudel destruĆ­u 17 tanques inimigos e 7 canĆ³ns blindados. O 11 de xaneiro conserva 150 tanques soviĆ©ticos pola sĆŗa conta, e cinco dĆ­as despois realiza 1700 incursiĆ³ns. Ascendido a maior o 1 de marzo (retrospectivamente desde o 1 de outubro de 1942). En marzo de 1944, o III./SG 2, que os comandaba, estacionado no aerĆ³dromo de Raukhovka, situado a 200 km ao norte de Odessa, intenta con todas as sĆŗas forzas apoiar a desesperada defensa das tropas alemĆ”s na zona de Nikolaev.

O 25 de marzo realiza 1800 saĆ­das e o 26 de marzo de 1944 destruĆ­u 17 tanques inimigos. Ao dĆ­a seguinte, a sĆŗa fazaƱa foi rexistrada no resumo do Alto Mando da Wehrmacht: o maior Rudel, o comandante de escuadrĆ³n dun dos rexementos de asalto, destruĆ­u 17 tanques inimigos no sur da Fronte Oriental nun dĆ­a. Rudl tamĆ©n mencionou o 5 de marzo: fortes rexementos da aviaciĆ³n de asalto alemĆ” entraron na batalla entre o DniĆ©ster e Prut. DestruĆ­ron numerosos tanques inimigos e un gran nĆŗmero de vehĆ­culos mecanizados e tirados por cabalos. Esta vez, o maior Rudel neutralizou de novo nove tanques inimigos. AsĆ­, despois de realizar mĆ”is de 28 incursiĆ³ns, xa destruĆ­u 1800 tanques inimigos.202 Ao dĆ­a seguinte, como dĆ©cimo soldado das forzas armadas alemĆ”s, Rudel recibiu a Cruz de Cabaleiro con follas de carballo, espadas e diamantes, que Adolf Hitler recibiu persoalmente. presentoulle en Berghof preto de Berchtesgaden. Nesta ocasiĆ³n, de mans de Hermann Goering, recibiu un distintivo de ouro dun piloto con diamantes e, como Ćŗnico piloto da Luftwaffe durante a Segunda Guerra Mundial, un distintivo de ouro da aviaciĆ³n de primeira liƱa con diamantes.

Engadir un comentario